Wachtenop Supervirus
WachtenTerwijl de aandacht van de wereld wordt in beslag genomen door het onnodig opgeblazen onderwerp Covid-19, worden we blootgesteld aan het reële gevaar van superinfectie. Er zijn naar schatting 1,67 miljoen onbekende virussen op onze planeet, en tussen de 631'000 en 827'000 daarvan zijn in staat mensen te infecteren *. Zoogdieren alleen al zijn dragers van minstens 320'000 onbekende virussen die voortdurend muteren *. En hoewel ze niet allemaal een bedreiging vormen, staan er voldoende pathogene virussen klaar om hun intersoortelijke sprong te maken.
Jaarlijks worden tussen de twee en vijf nieuwe zoönotische virussen ontdekt, en wetenschappers kennen momenteel slechts 263 virussen die mensen kunnen infecteren. Dat wil zeggen dat we bijna niets weten over 99,96% van de potentiële pandemische dreigingen.
Er kan zich elk moment een nieuw supervirus manifesteren, waar we nog niet klaar voor zijn om dit tegen te gaan. Het zal net zo onverwacht zijn als de verschijning van een asteroïde vanuit de richting van de zon. De vraag is niet ALS, maar WANNEER dit zal gebeuren. Dit is in het verleden vele malen gebeurd en zal blijven gebeuren zolang er een eiwit-ecosysteem op aarde bestaat.
Het lijdt geen twijfel dat het moderne politieke systeem zal reageren op een toekomstige epidemie die niet minder krankzinnig zal zijn dan op Covid-19. Dit kan veilig worden gesteld door de chaotische, krampachtige en contraproductieve pogingen van de wereldbureaucratie te observeren. Het land reageerde niet adequaat op MERS en SARS-CoV-1 en stelde geen actieplannen op voor soortgelijke uitdagingen in de toekomst. En als reactie op SARS-CoV-2 stelde ze niets anders voor dan de oprichting van een mondiaal concentratiekamp.
Nieuwe virussen kunnen zelfs onvergelijkbaar gevaarlijker zijn dan SARS-CoV-2. Het sterftecijfer van het MERS-CoV-virus bereikt bijvoorbeeld 40%, van het Nipah-virus, afhankelijk van de locatie van de uitbraak – 40-75%, van het Ebola-virus – 85%, en van het Marburg-virus – 88%. Dit is een bedreigend probleem omdat er geen behandelprotocol of vaccin tegen deze ziekten bestaat. En het is niet bekend of hun creatie in principe mogelijk zal zijn. Er is bijvoorbeeld nog geen vaccin tegen HIV gemaakt en er is nog steeds geen hoop op de verschijning ervan. Het enige dat ons tot nu toe redt, is de lage besmettelijkheid van deze virussen. Dit is echter weinig troost.
De dreiging van het Super Virus is net zo reëel als de dreiging van welke oorlog dan ook. En net zoals landen investeren in nationale defensie en zich voorbereiden op toekomstige oorlogen, moeten wij ons op dezelfde manier voorbereiden op een nieuwe Virus-X-pandemie. Het is onmogelijk om dit te voorkomen, maar het minimaliseren van verliezen is heel goed mogelijk.
Uiteraard kan de volgende epidemie net zo onschuldig zijn als welke seizoengebonden ARVI dan ook, en niet erger dan Covid-19. Maar we moeten altijd voorbereid zijn op elke verrassing. En om niet alleen een noodrugzak bij de hand te hebben in geval van evacuatie, maar ook een noodplan A bij virus X. Als we geen adequate steun van de autoriteiten kunnen verwachten, moeten we nadenken over onze individuele redding.
De boosdoeners van de volgende pandemie zullen hoogstwaarschijnlijk afkomstig zijn uit de families van ademhalingsvirussen: orthomyxovirussen, coronavirussen of paramyxovirussen. Minder waarschijnlijk - van filovirussen, zoals het Ebola-virus. Nog minder waarschijnlijk - van alfavirussen, die geassocieerd zijn met een aantal menselijke encefalitische ziekten; of van flavivirussen zoals het WestNile-virus. Dit komt door het feit dat deze laatste nog niet worden overgedragen door druppeltjes in de lucht, maar door insectenbeten.
We weten niet of het alleen dodelijk zal zijn voor oudere mensen, zoals Covid, of juist gevaarlijk zal zijn voor jongeren, zoals de legendarische Spaanse griep. Het enige dat we weten over het toekomstige virus is dat er, althans bij de meeste mensen, geen immuniteit tegen zal bestaan, veroorzaakt door eerdere infecties met soortgelijke virussen.
Als we ons de aanpassingen voorstellen die een toekomstig virus succesvol zullen maken, kunnen we op basis van bestaande voorbeelden een of meer van de mogelijke kenmerken ervan voorspellen:
1) fysieke kenmerken waardoor het langer in opschorting kan blijven;
2) een coating van dichte lipiden, die een betrouwbare bescherming biedt tegen ongunstige externe omstandigheden en aanvallen door immuuncellen;
3) een coating van cellulaire eiwitten van het aangetaste organisme, waardoor de ziekteverwekker als gastheercel wordt gemaskeerd;
4) hoog negatief elektrisch potentieel, dat vergelijkbaar geladen immuuncellen afstoot;
5) een grote verscheidenheid aan dockingreceptoren die het virus in de gastheercel kunnen toelaten;
6) volledige blokkering van de verzending van alarmsignalen verzonden door de getroffen cel;
7) creatie van valse signalen die de werking van het immuunsysteem desoriënteren;
8) directe verlamming van de cellen van het immuunsysteem;
9) zwakke immunogeniciteit met een gezond immuunsysteem;
10) schade aan het centrale zenuwstelsel of vitale organen;
11) de replicatiesnelheid, die sneller is dan de snelheid van de immuunrespons.
Om echt gevaarlijk te zijn, moet Virus-X zich, net als griepvirussen, door de lucht verspreiden om mensen gemakkelijk te kunnen infecteren. Het kan een lange incubatietijd hebben, net als het Nipah-virus, wat voldoende mogelijkheden biedt voor geheime verspreiding. Het kan vitale organen aanvallen en invaliditeit veroorzaken, zoals het Lassa-virus. Het kan het zenuwstelsel aanvallen, zoals het herpesvirus-6 of het rabiësvirus; of infecteren de hersenen zoals het Nipah-virus. Het kan na vele maanden vertraagde of terugkerende encefalitis veroorzaken, zoals het Hendra- of Nipah-virus. Het kan geboorteafwijkingen veroorzaken die vele jaren kunnen duren voordat het slachtoffer zich openbaart, zoals het Zika-virus. Het kan het immuunsysteem uitschakelen, waardoor we weerloos worden, zoals het HIV-virus. Of andersom, hyperactiveer het en richt het tegen de cellen van het lichaam zelf, zoals het SARS-CoV-virus.
Het volgende pandemische virus heeft wellicht veel slechtere eigenschappen dan we ons kunnen voorstellen. Al onze waarzeggerij over dierenlevers kan niet precies voorspellen hoe het zal zijn. We kunnen ook niet voorspellen vanaf welk punt in de wereld zijn rampzalige mars zal beginnen. Maar hoogstwaarschijnlijk zal dit gebeuren op plaatsen met een hoge bevolkingsdichtheid, een hoge dichtheid aan contacten tussen soorten en een lage sanitaire cultuur. Het primaire reservoir zal hoogstwaarschijnlijk bestaan uit knaagdieren of vleermuizen. De bemiddelaars kunnen varkens, kamelen, herten of honden zijn.
Het beeld van de ontvouwing van een nieuw ongeluk zal vergelijkbaar zijn met het huidige. In eerste instantie zullen noch de route van overdracht, noch de latente periode, noch de risicogroepen, noch het percentage van de sterfte of het latent herstelde percentage duidelijk zijn. Het zal niet bekend zijn hoe lang de getroffenen het virus hebben verspreid. De langetermijngevolgen van een infectie zullen niet bekend zijn. Het zal niet bekend zijn of het beter is om op natuurlijke wijze (door infectie) of kunstmatig (door vaccinatie met de voorgestelde middelen) immuniteit te verwerven.
Bij het waterpokkenvirus, het humaan papillomavirus, het Haemophilus influenzae-virus, de Haemophilus influenzae-griep type A en de pneumokokkenbacteriën is de natuurlijke immuniteit bijvoorbeeld niet beter dan de immuniteit die door vaccinatie wordt verkregen. In veel andere gevallen is de natuurlijke immuniteit misschien beter, maar de prijs ervoor is zo hoog dat bijna niemand bereid is deze te vinden. Bijvoorbeeld bij polio of tetanus. Tegelijkertijd is bij seizoensgriep het voordeel van vaccinatie zeer laag als een persoon niet aan ernstige bijkomende ziekten lijdt. Ook het antwoord op de vraag aan welke van de genoemde situaties het toekomstige Super Virus kan worden toegeschreven, zal in eerste instantie onduidelijk zijn.
De Wereldgezondheidsorganisatie zal de hysterie op natuurlijke wijze verspreiden, en BigFarma, aangetrokken door de geur van winst, zal zich haasten om vaccins te ontwikkelen en te produceren. Het is onbekend hoe lang dit zal duren, of de voordelen van het vaccin zullen opwegen tegen de nadelen ervan, en of deze poging überhaupt succesvol zal zijn, of dat de beschamende farce met het Covid-19-vaccin zich zal herhalen. Als we falen, lopen we allemaal het risico de planeet in een gevangeniszone te veranderen, langdurige opsluiting in onze eigen huizen en het marcheren voor gedwongen openbare werken in een chemische beschermingskit.
Zelfs als het creëren van een effectief vaccin tegen een nieuw virus fundamenteel mogelijk is, is vaccinatie geen snel proces. Zelfs met een versnelde procedure kan het ontwikkelen, goedkeuren, produceren en massaal injecteren van een vaccin enkele maanden duren. Gedurende deze tijd zullen veel risicopatiënten besmet raken, ernstige ziektesymptomen krijgen en zelfs het risico lopen te overlijden.
Een van de eerste belangrijke punten zal het identificeren zijn van de virale familie waartoe het nieuw opgedoken virus behoort. Hierdoor kunnen we verwijzen naar tegenmaatregelen die al voor dit gezin zijn getest. Zelfs als hun effectiviteit laag is, kunnen ze gedurende enige tijd op zijn minst enige bescherming bieden en het risico op overlijden verminderen.
Een luchtwegvirus zoals griep kan binnen 60 dagen alle grote hoofdsteden van de wereld bereiken. Maar het is geen feit dat we op termijn zo'n voorsprong zullen hebben. Sterker nog, wij kunnen de eerste slachtoffers worden. Totdat er niets nuttigs over het virus bekend is, zullen slachtoffers gebruik moeten maken van het oude, bewezen arsenaal aan antivirale middelen.
Naast de standaard voorgeschreven medicijnen kunt u voor hulp terecht bij natuurlijke, met name kruidengeneesmiddelen. De onderstaande tabel doet een poging om een antivirale kruidencollectie samen te stellen die universeel is voor alle acute respiratoire virale infecties.
Aandacht! De onderstaande tekst is uitsluitend bedoeld voor discussiedoeleinden. Het weerspiegelt de persoonlijke mening van de auteur en kan niet worden gebruikt als leidraad voor de behandeling. De auteur aanvaardt geen verantwoordelijkheid voor de gevolgen veroorzaakt door de praktische toepassing van de hier besproken ideeën.
Het platform voor discussie is hier.
Als het echt een ademhalingsvirus is, dan hebben we een rijk arsenaal aan wapens om het te bestrijden. Naast de standaard voorgeschreven medicijnen kunt u voor hulp ook natuurlijke kruidengeneesmiddelen gebruiken. In onderstaande tabel wordt een poging gedaan om een antivirale kruidencollectie samen te stellen gericht op acute respiratoire virusinfecties.
De basis voor de voorgestelde formule was een kruidencomplex dat eerder tegen Covid-19 was ontwikkeld †. Dit omvat voor het grootste deel natuurlijke remedies die het vaakst worden aangetroffen in oosterse kruidenpreparaten. Zoals uit de volgende tabel blijkt, kunnen ze niet alleen ARVI, maar ook enkele andere virale infecties adequaat weerstaan. Bovendien worden ze uit een verscheidenheid aan andere planten geselecteerd om zoveel mogelijk overlappende therapeutische doelen te vangen.
Kant-en-klare plantenextracten kunnen worden ingenomen in de vorm die door de markt wordt aangeboden. Als alternatief worden de kruideningrediënten in de juiste verhoudingen zorgvuldig gemalen, gemengd en verpakt in gelatinecapsules. Als andrographis- en alsemextracten op gewicht worden gekocht, is hun verpakking in capsules vereist, omdat ze hebben een te sterke en uitgesproken smaak.
Uiteraard is de hierboven gepresenteerde compositie voorlopig. We kunnen op voorhand niet met zekerheid weten welke plantcomponenten het meest geschikt zullen zijn voor een bepaald toekomstig pathogeen virus. Er zijn diepgaande en fundamentele verschillen tussen RNA- en DNA-virussen, tussen omhulde en niet-omhulde virussen *, net zoals er verschillen zijn tussen grampositieve en gramnegatieve bacteriën, en tussen kankercellen en normale cellen. Verschillende virussen gebruiken verschillende receptoren en hebben niet altijd dezelfde biochemische routes in hun levenscyclus, wat het onmogelijk maakt om een universeel middel te creëren om ze te bestrijden.
Maar verrassend genoeg vertonen de meeste hier geselecteerde planten een ongewoon breed scala aan activiteiten en zijn ze in staat de ontwikkeling van ziekteverwekkers te onderdrukken, ongeacht of het een bacterie, schimmel, virus, parasiet of zijn eigen abnormale cel is. En een combinatie van meerdere ervan zou alle beoogde doelen nauw kunnen dekken, zelfs als hun effect zich onderling niet vermenigvuldigt.
Dit betekent dat ze kunnen worden gebruikt als universele profylaxe of als universele adjuvante behandeling totdat er specifiekere en succesvollere verbindingen en tegenmaatregelen tegen dit virus zijn geïdentificeerd. Misschien zullen ze ons zelfs helpen stand te houden tot de natuurlijke afname van de epidemie, of tot de beschikbaarheid van een effectief vaccin, als dat ooit wordt gecreëerd.
Sinds de classificatie van het nieuwe virus moeten we mogelijk de oorspronkelijke samenstelling aanpassen. Potentieel veelbelovende kandidaten als supplement of als alternatief voor bestaande componenten zijn resveratrol uit de wortel van de Japanse duizendknoop (Polygonum cuspidatum), matrine uit Sophora (Sophora tonkinensis), emodine uit Aloë (Aloe barbadensis) en allylverbindingen uit Knoflook (Allium sativum).
Naarmate we de specifieke kenmerken van de «persoonlijkheid» en de levenscyclus van een onbekend virus ontdekken, zullen we de samenstelling van onze therapeutische cocktail beter kunnen aanpassen. Mogelijk kunnen we middelen gebruiken die specifiek zijn voor een bepaald virus. Als het bijvoorbeeld een niet-omhuld virus blijkt te zijn, zullen essentiële oliën of zuurteregelaars zoals andrographis hoogstwaarschijnlijk niet effectief zijn. Lycoris (Lycoris radiata) is effectief tegen coronavirussen, maar kan alleen tijdens een «cytokinestorm» aan het mengsel worden toegevoegd, omdat het immunosuppressieve eigenschappen heeft. Enz.
Er wordt verwacht dat als de vermoedelijke acute respiratoire virale infectie een ernst heeft die gelijk is aan of iets hoger is dan die van de gebruikelijke seizoensgriep, deze kruidengeneesmiddelen de symptomen zachtjes zullen verlichten en de ziekenhuisopnametijd zullen verkorten. Het verloop van het innemen van dit mengsel is bedoeld voor 20 dagen. Ten eerste is dit genoeg voor ARVI, zelfs voor Covid-19. Bovendien hebben exogene stoffen de neiging hun therapeutische eigenschappen te verliezen als ze langdurig worden gebruikt. Echinacea wordt bijvoorbeeld na 7-10 dagen gebruik niet meer effectief. Gelukkig kun je de meeste geselecteerde kruiden voor langere tijd innemen, maar dan zul je toch een pauze moeten nemen.
Het is prettig om op te merken dat we de effectiviteit van dit mengsel kunnen testen in het geval van gewone seizoensgebonden ARVI, zonder te wachten op de komst van ernstiger virale epidemieën. De praktijk is de beste beoordelaar van elke theorie. Bijna alle kruidenextracten die in het mengsel aanwezig zijn, kunnen online worden gekocht, gemengd, in capsules worden gedaan en kant-en-klaar in de koelkast worden bewaard.
In de regel zijn kruidengeneesmiddelen minder effectief dan gespecialiseerde synthetische drugs. Zoals de ervaring met Covid-19 echter laat zien, kunnen sommige ervan met succes concurreren met standaard antivirale middelen, en tegelijkertijd zijn ze minder giftig voor de lichaamscellen. Bovendien dragen natuurlijke remedies, vooral als ze op een complexe manier werken, niet bij aan de ontwikkeling van resistentie tegen geneesmiddelen. Het feit dat planten al miljoenen jaren met succes hun constante intracellulaire set gifstoffen tegen ongedierte gebruiken, is bemoedigend.
In ernstige gevallen is het onwaarschijnlijk dat kruidengeneesmiddelen erg effectief zijn. In dit geval zou het, naast of als aanvulling op wat het officiële behandelprotocol ons biedt, redelijk zijn om geneesmiddelen te overwegen die worden gebruikt om andere ziekten te behandelen, die een goed bestudeerd profiel hebben en die positieve resultaten laten zien bij verschillende virale ziekten. In de Engelstalige literatuur wordt een dergelijke herbestemming van medicijnen Drug repurposing genoemd.
Helaas betekent het grotere therapeutische effect van medicijnen grotere bijwerkingen en sterkere interacties, zowel tussen de medicijnen zelf als tussen medicijnen en kruiden.
De hoge frequentie van mutaties in RNA-virussen draagt bij aan de ontwikkeling van resistentie tegen antivirale vaccins. Daarom is het in wezen een Sisyphean-taak om zich te richten op de factoren van een agressor die voortdurend van uiterlijk verandert. Vergeleken met de genetische variabiliteit van virale genomen is de genetische variabiliteit van de gastheer erg laag, en daarom kan het richten op gastheerfactoren een stabiele barrière vormen tegen meerdere virusgenotypes, en zelfs tegen verschillende families van virussen die dezelfde cellulaire route gebruiken voor hun replicatie.
Vanuit dit perspectief kunnen antivirale middelen die zich richten op signaal- of metabolische machines van de gastheercel, of de antivirale respons van de gastheercel versterken, een nuttiger en veelzijdiger strategie zijn. Papaverine *, artemisinine *, thapsigargin en antabuse zijn zulke helpers. Het moduleren van de immuunrespons (het versterken of remmen van bepaalde immuuncellen, afhankelijk van de situatie) en het onderdrukken van de eiwitsynthese in gastheercellen zullen ook een universele reactie zijn. De keuze van geneesmiddelen blijft echter in ieder geval het voorrecht van specialisten.
De wetenschap staat niet stil, en we kunnen hopen dat we tegen tijd X effectievere wapens zullen hebben. Veel van de nieuw ontdekte plantaardige bronnen, zoals lycoris of thapsia, bieden ons wondermiddelen, en misschien zullen er nieuwe moderne antivirale medicijnen van worden gemaakt.